خداوند

دل ز دستم گله داره

من ز دست دل, شکایت

نتوانم پیش یارم

غم دل کنم حکایت...

این دو خط ترانه با صدای ارامبخش "ویگن", برای من چیزی در مایه های این بیت شعر است: "او که همدَردَم شده ، گویا خودش هم "درد" بود / او خودش زخمِ همان مرهم که می‌آورد بود..."

چشمانم که به لطف قرص های دیازپام, از خواب نیمه باز مانده اما به زور باز نگهش داشتم تا این چند خط را بنویسم و بعد بخوابم. وابستگی به قرص و ارامبخش هم درد بدیه! میترسم از اینکه این وابستگی ادامه پیدا کنه و شاید من هم یک معتاد بشم. اما تنها چیزی که این روزها به کمکم میاد همین قرص های سفید و گرد و کوچک است که فکر و ذهن و دل من را از شر همه چیز خلاص میکنن و به جایی میان زمین و آسمان میبرند.

امروز با خدا خیلی حرف زدم. به یاد اخرین روزهای تجرد و خلوت های عارفانه مان. ولی از فرط دوری و جدایی که این مدت بین ما بود, حس میکنم خیلی کار دارم تا دوباره این پرده هایی رو که ایجاد شده از میان بردارم و به اونجایی برسم که قبلا بودم. مطمئن هستم که خدا هم منو میخواد. مثلا امروز دم صبح, اون خواب عجیب رو دیدم. سالها بود که درباره خدا خوابی ندیده بودم. اخرین خوابم را در سیزده سالگی دیده بودم. امروز سحر پس از این همه سال, باز هم چیزی شبیه همان خواب به سراغم آمد. من که فکرش هم نمیکردم بتونم برای نماز صبح بیدار بشم؛ به محض دیدن آن خواب بیدار شدم و خوابم نبرد. خوابم نبرد تا نماز خواندم. فقط نماز نبود و هزار درددل بود. همانهایی که فقط به خدا میشود گفت. اخه چه کسی جز خدا میتونه این همه بفهمه و این همه کمکت کنه؟؟؟ تا دلت بخواد, درد هست که بخاطرش ناله بزنی. اما مهم اینه که در کنار همه این ناله های دل, خدا هم حضور داشته باشه. هیچ چیز مثل این نیست که در اوج واماندگی هایت, بدانی که خدا هنوز دوستت داره و بهت نگاه میکنه. همین جاست که حتی اگر کمکی بهت نکنه و هیچ کاری برای نجاتت نکنه, باز هم از حکمت و رحمتش میدانی. پس ارام میگیری. ارام مثل اولین روزی که خانه کعبه را دیدم. مثل اولین طوافی که کردم. مثل اولین سعی صفا و مروه. مثل عذر تقصیر و رمی جمرات و ارامش صحرای منا... مثل اون لحظه که پشت مقام ابراهیم نماز طواف نساء میخوانی. یا دستی که به حجرالاسود میزنی... شیرین تر از سفر حج هم مگر میشود که باشد؟؟ وقتی خداوند رحمن را ملاقات میکنی.

آدم ها را بریز دور و خدا را نگه دار. خدا اگر بخواهد هرکسی را که صلاح بداند برای تو حفظ میکند و اگر نه, می راند برای همیشه.