سمفونی رویاها

چه گمان های بی اساس و چه تصورات نادرستی ...

گویی واقعیت و رویا دو نقطه مقابل هم هستند!

... که هیچ راهی برای رسیدن آنها به یکدیگر نیست...تو بگو حتی یک راه... دریغ!!!

روزای قدیم

چه احساسی داشتم اگر اتفاقاتی که امروز میفتند در روزهای شانزده سالگی اتفاق میفتاد؟ چه فکری میکردم و چه حسی داشتم؟

فکر میکنم چه دنیای متفاوتی از همه آدم های دور و برم داشتم.

اتفاقات امروز اگر به صفحه ای از زندگی که در آن دخترک شانزده ساله ای چشم به عقربه های ساعت دوخته بود، منتقل میشد... حتی حالا هم نمیتونم بگم چی میشد و حتی چی ممکن بود که بشه! از بس که اون دنیا خاص بود برای من!

یادش بخیر...